Po kupażowaniu czasami występuje zmętnienie wywołane reakcja­mi pomiędzy składnikami użytymi do kupażu miodu. W tych przypad­kach należy przeprowadzić filtrowanie. Linia do rozlewu jest pokazana na rysunku 30. Wszystkie czynności związane z rozlewem przeprowadza się podobnie jak przy rozlewie wi- na. Trwałość miodu pitnego zależy od stężenia w nim alkoholu i za­wartości cukru. Dopiero miody pitne o zawartości ponad 15°/o alkoho­lu i ponad 15% cukru, np. typu dwójniak, można uważać za trwałe i nie wymagające dodatkowego utrwalenia. Bardziej rozcieńczone miody mu­szą być utrwalone na drodze pasteryzacji, by mogły mieć zapewniony minimalny okres przydatności do spożycia, wynoszący dla miodów pit­nych 12 miesięcy przy przechowywaniu w pomieszczeniu czystym, prze­wiewnym, możliwie zaciemnionym, w temperaturze 5—15°C i o wilgot­ności 70—80%.