Suszenie kontaktowe może być przeprowadzone bez udziału powie­trza w suszarni lub przez wykorzystanie powietrza tylko do odprowadze­nia wilgoci. W tego typu suszarkach suszenie przebiega kosztem ciepła przenikającego z ogrzanej powierzchni, stykającej się z suszonym pro­duktem. Suszenie to przeprowadzamy w suszarkach, które można podzielić na: suszarki o działaniu okresowym — najczęściej w postaci komór z półkami o podwójnych ścianach, między które doprowadzony jest czyn­nik grzejny (para, gorąca woda), suszarki o działaniu ciągłym w postaci walców, do wnętrza których doprowadzana jest para. Suszarki kontaktowe dzieli się ponadto na: suszarki suszące pod nor­malnym ciśnieniem i suszarki próżniowe. Suszenie w suszarkach kontaktowych pod normalnym ciśnieniem. Surowiec o konsystencji płynnej po dostaniu się na walce schnie, po­bierając ciepło od ich ścian ogrzewanych od środka parą. Wydzielająca się para wodna z surowca zabierana jest przez powietrze owiewające suszony materiał i unosi się na zewnątrz. Suszenie w suszarkach próżniowych. Schemat suszarki jednowalco-wej pokazany jest na rysunku 40. Usuwanie wilgoci z suszonego ma- teriału odbywa się tu dzięki doprowadzonemu do niego ciepłu ze ścian walca, do którego dopływa para grzejna. Suszona ciecz przy obrocie nakłada się na powierzchnię jego ściany bocznej i przy dalszym obrocie wysycha. Wysuszony produkt zeskrobany z powierzchni walca za po­mocą noża spada do wózka umieszczonego w hermetycznej komorze. Obserwację odwadniania można przeprowadzić przez wziernik dzięki oświetleniu z przeciwnej strony. Odparowanie jest intensywne na skutek dużej różnicy temperatur wytworzonej pomiędzy parą grzejnika a oto­czeniem walca, przez zastosowanie zmniejszonego ciśnienia. Wytworze­nie podciśnienia przeprowadza się tak samo jak w aparatach do zagę­szczania. Pompa próżniowa wysysa przewodem powstające opary do skra­placza, gdzie ulegają one skropleniu, a nie skroplone składniki wydzie­lane są na zewnątrz. Zaletami tego suszenia sią: suszenie w niskich temperaturach (zmniej­szone ciśnienie), zabezpieczenie produktu przed zanieczyszczeniami mo­gącymi się dostać z powietrza, szybkie suszenie w związku z wysoką różnicą temperatur, znikome straty ciepła w stosunku do suszenia kon­wekcyjnego, w którym 25—40%) całej ilości doprowadzonego do suszar­ni ciepła unoszone jest bezproduktywnie przez powietrze, suszenie w warunkach beztlenowych, możliwość skroplenia w skraplaczu przepono­wym ulatniających się z suszonego surowca aromatów. Wadą jest utrudniona kontrola suszenia.