Jądra pestek są bogatym źródłem tłuszczu, substancji białkowej oraz amigdaliny. Z tych względów mogą one być surowcem do otrzymania olejów roślinnych, olejku migdałowego, a pozostałość po usunięciu tłusz­czu i amigdaliny może być wartościową paszą białkową dla bydła. Zawartość tłuszczu w jądrach pestek wiśni wynosi około 38%, śli­wek 37%, moreli 51%. Wykorzystanie pestek do produkcji oleju może się odbywać w na­stępujący sposób. Pestki należycie wymyte, pozbawione resztek miazgi, kruszy się w gniotownikach walcowych w ten sposób, by pestka została zgnieciona, bez uszkodzenia jądra. Wykorzystując różnicę w masie właś­ciwej jądra i okrywy, pokruszone pestki wprowadza się do zbiornika z solanką o tak dobranej masie właściwej, by okrywa pestek opadła na dno, jądra zaś pływały po powierzchni. W ten sposób oddzielone jądra zbiera się z powierzchni solanki, przemywa i podsusza do około 10% zawartości wilgoci. W tym stanie jądra mogą być magazynowane do chwili przerobu. Oddzielone łuski pestek mogą być wykorzystane do produkcji węgla aktywowanego. W celu uzyskania oleju rozdrabnia się jądra, a uzyskaną śrutę pod­grzewa się do około 100°C i poddaje tłoczeniu. Podgrzanie zwiększa wy­dajność tłuszczu, a ponadto niszczy emulsynę rozkładającą amigdalinę. Dzięki temu zapobiega się wydzielaniu HCN (kwasu pruskiego), który mógłby przechodzić do oleju. W celu większego wydobycia oleju, maku­chy (pozostałość po wytłoczeniu), poddaje się ekstrakcji zwykle za po­mocą benzyny o temperaturze wrzenia 90—95°C. Benzyną rozpuszcza olej, dając tzw. miscellę. W celu rozdzielenia oleju i benzyny miscellę poddaje się destylacji. Benzyna zostaje oddestylowana i kierowana do ponownej ekstrakcji, olej zaś kierowany jest do rafinacji w celu oczy­szczenia (odśluzowania, odkwaszenia, bielenia i odwonienia). Olej uzys­kany z tłoczenia jest lepszej jakości niż uzyskany z ekstrakcji. Makuchy zawierają jeszcze amigdalinę, którą wydobywa się przez eks­trakcję wodną. W celu umożliwienia hydrolizy .amigdaliny, dodaje się świeżej, nie ogrzanej śruty zawierającej emulsynę. Hydrolizę przepro­wadza się w temperaturze około 50°C. Powstały aldehyd benzoesowy (olejek migdałowy) wydziela się na drodze destylacji z parą wodną.- Od­destylowany aldehyd zawiera również HCN, powstający w czasie hy­drolizy. W celu oddzielenia go od destylatu, zadaje się go np. kwaśnym siarczanem sodowym, z którym HCN łączy się, dając sól. Aldehyd ben­zoesowy po związaniu HCN można oddestylować. Makuchy nie zawierające amigdaliny mogą być użyte jako wartoś­ciowa pasza białkowa (zawartość białka około 30%). Wysuszony makuch może być dobrym składnikiem mieszanek pasz treściwych. Dobrym surowcem do produkcji oleju są również nasiona pomidorów pod warunkiem uchronienia ich przed spleśnieniem (patrz wysuszenie). Unieruchomienie wyrobu oleju w zakładach przetwórstwa owocowo-wa­rzywnego dałoby nową produkcję w martwym sezonie i możność częś­ciowego likwidowania płynności zatrudnienia.