Piwo jest napojem produkowanym z fermentowanej brzeczki słodowej z dodatkiem chmielu. Surowcami do produkcji piwa są: słód jęczmienny, szyszki chmielowe i woda. Technologia produkcji piwa obej­muje: słodowanie jęczmienia, zacieranie słodu, otrzymywanie brzeczki, łączenie brzeczki z chmielem. Słodowanie polega na wy-kiełkowaniu ziaren jęczmienia w okresie ok. 10 dni w celu prze­miany związków białkowych występujących w ziarnie. W browar­nictwie stosuje się rozdrobniony słód suszony pozbawiony kiełków. Rozdrobniony słód jest łączony z wodą i podgrzewany do ok. 70°C. Jest to tzw. zacieranie, podczas którego tworzy się ekstrakt słodo­wy. Gorący zacier po odfiltrowaniu gotuje się ok. 2 godzin z szysz­kami chmielowymi. Po zakończeniu gotowania brzeczka jest ce­pomocą kwasu solnego. Uzyskany sok po odbarwieniu jest zagęsz­czany i odparowywany. Zależnie od stopnia scukrzenia rozróżnia się: syrop cukierkowy niskoscukrzony, syrop cukierko­wy standard, syrop chałwowy, konfiturowy i spożywczy. Syrop ziemniaczany posiada żółtawą barwę i słodkawy smak. SACHARYNA Sacharyna jest otrzymywana z toluenu, w postaci soli sodowej, bezwodnika kwasu alfa-sulfoncbenzoesowego. Jest 500 razy słod­sza od cukru konsumpcyjnego, w handlu występuje pod nazwą s ł o d z i k a. MIÓD Miód jest produktem przeróbki przez pszczoły nektaru kwia­towego i soków roślinnych, tzw. spadzi, zawierających cukry proste, sole mineralne, kwasy organiczne, enzymy i witaminy A, B, C i D. Zbiór miodu może być prowadzony z jednej odmiany kwiatów, tzw. miody jednokwiatowe, np. lipowy, akacjowy, klo­nowy, gryczany, wrzosowy, koniczynowy, lub z różnych odmian, tzw. miody wielokwiatowe. Miody jednokwiatowe wyróżniają się barwą, zapachem i smakiem. Z ula wydobywa się miód dojrzały. W praktyce pszczelarskiej za plaster gotowy do odzyskania miodu dojrzałego uważa się plaster, w którym co najmniej 75% komórek zostało zasklepionych woskiem. Miód z odsklepionego plastra może ściekać samoczynnie, tzw. patoka, lub może zostać odwirowany, jeśli już krystalizuje, tzw. krupiec. Miód posiada wysokie właściwości odżywcze i le­cznicze. Miody uzyskane przez karmienie pszczół cukrem, dże­mem itp., nie są miodami pełnowartościowymi. W ocenie organoleptycznej miodu określa się pra­widłowość barwy, smaku i zapachu. Barwa miodu powinna być zgodna z odpowiednią odmianą nektarową. Mdły smak oraz brak aromatu wykazują fałszowanie miodu cukrem, syropem ziemnia­czanym, melasą itp. Niedopuszczalne jest stosowanie w miodach naturalnych substancji barwiących i konserwujących. Obecność w miodzie zarodników grzybowych i pleśniowych staje się przy­czyną fermentacji produktu. Występowanie w miodzie rozkruszka powoduje całkowitą dyskwalifikację handlową produktu.