Wartości użytkowe papieru zależą od jego grubości, masy wła­ściwej, przepuszczalności tłuszczów, nasiąkliwości, barwy, wytrzy­małości na zerwanie i zginanie. Grubość i masa właściwa decydują o tzw. gramatu­rze papieru. Gramatura jest to masa jednego metra kwadratowe­go papieru wyrażona w gramach. Gramatura bibułki wynosi np. od 1 do 29 g, papieru do 150 g itd. Nasi.ąkliwość papieru zależy od stopnia sklejenia i ro­dzaju użytych składników pomocniczych. Nienasiąkliwy jest np. pergamin, papier do zawijania wyrobów cukierniczych i inne. Na-siąkliwa jest bibuła, papier kredowy itp. Trwałość papieru zależy od rodzaju użytego do produkcji surowca. Do najbardziej trwałych zalicza się papier wyproduko­wany ze szmat, do najsłabszych — papier otrzymany ze ścieru drzewnego i makulatury. Papier dzieli się na grupy, rodzaje, gatunki i odmiany. Wyróżnia się 6 grup papieru: bibułki, papiery, bibuły, per­gaminy, kartony i tektury. Rodzaj papieru określa jego przeznaczenie, np. papier dru­kowy, piśmienny, pakowy, przemysłowy. Gatunek papieru określa skład surowcowy jego masy. Na tej podstawie wyróżnia się klasy papieru, które przedstawiono w tab. 67. Odmiana papieru określa technikę powierzchni papieru. Wyróżniamy papier: szorstki — szor, matowy — mat, jednostronnie gładzony — jgł, satynowany — sat, jednostronnie satynowany — jsat,