PRZEMYSŁ WŁÓKIENNICZY W POLSCE Przemysł włókienniczy jest jednym z najstarszych przemysłów. Wyroby z włókien roślinnych i włosia były znane w Polsce jeszcze w okresie przedhistorycznym. Rzemiosło włókiennicze było-rozpo­wszechnione na terenie całego kraju. W XVIII w. powstają w Pol­sce pierwsze manufaktury. W XIX w. znane są duże ośrodki włó­kiennicze, jak Bielsko, Łódź, Żyrardów, Białystok. Ośrodki te od­grywały pokaźną rolę w przemyśle Polski kapitalistycznej. Skupia­ły »ne ponad 500 wielkich i średnich zakładów włókienniczych, a wyroby tych zakładów były wysoko cenione na rynkach świa­towych. WT okresie okupacji i działań wojennych niektóre z ośrodków, jak np. białostocki, uległy kompletnemu zniszczeniu. Zakłady prze­mysłu bawełnianego i wełnianego zostały zniszczone w 60%. Po wyzwoleniu.władze Polski Ludowej poświęciły przemysłowi włókienniczemu wiele uwagi. Uruchomiono ocalałe zakłady łącz­nie z odzyskanymi fabrykami włókienniczymi na Dolnym Śląsku, zapewniono dostawę surowców włókienniczych ze Związku Ra­dzieckiego. Przemysł włókienniczy zaczął się szybko rozwijać. Obe­cnie produkcja przemysłu włókienniczego jest wielokrotnie wyż­sza niż przed wojną. Powstały nowe gałęzie przemysłu włókienni­czego — produkcja włókien i tkanin syntetycznych, włókien i tka­nin elastycznych, tkanin laminowanych. Polska rozwinęła przemysł włókienniczy, stosując przede wszy­stkim surowce importowane. Głównymi dostawcami surowców są: Związek Radziecki i Egipt — bawełny, Pakistan — juty, Australia i Argentyna — wełny. Odbiorcami tkanin produkowa­nych w naszych zakładach są Indonezja, Kanada, ZSRR, USA i wiele innych krajów. Obecnie po wybudowaniu zupełnie nowych kombinatów włó­kienniczych w Andrychowie, Piotrkowie, Zambrowie, Zawierciu, modernizujemy park maszynowy w starych ośrodkach włókienni- czarny włókna" celulozowe, wiskozowe, miedziowe i octanowe oraz włókna białkowe kazeinowe; włókna syntetyczne — poliamidowe, poliakrylonitrylowe i poliestrowe; do włókien poliamidowych zalicza się stylon, do po-liakrylonitrylowych — anilanę, do poliestrowych — elanę i torlen; włókna sztuczne z surowców mineralnych, do których nale­żą włókna szlane i metalowe.