Drobiem nazywamy ptactwo domowe specjalnie hodowane, jak kury, kurczęta, gęsi, kaczki, indyki, perliczki. Jest ono specjalnie tuczone i dostarcza mięsa o dużej wartości odżywczej, lekko straw­nego, delikatnego i smacznego. W Polsce hodowane są kury kar-mazyny, saseksy, leghorny, zielononóżki, przy czym do tuczu na­dają się szczególnie karmazyny i saseksy. Drób przeznaczony do tuczenia jest tzw. drobiem towaro­wym, a tucz ma na celu polepszenie wartości odżywczych, zwięk­szenie masy towarowej oraz podniesienie opłacalności produkcji drobiarskiej. Bardziej opłacalny jest tucz przemysłowy prowadzo­ny przez zakłady drobiarskie. Tucz taki przez intensywne karmie­nie odpowiednią paszą i ograniczenie ruchu daje duży przyrost tkanki mięsnej i tkanki tłuszczowej. Tucz może trwać od 14 do 24 dni, a nawet dłużej. Z uwagi na stosunkowo szybki przyrost wagowy drobiu hodowla jest wyjątkowo opłacalna zarówno dla producentów, jak i w skali gospodarki narodowej. mieniu dzieci. Z mięsa drobiu jest również wytwarzany duży asortyment konserw i wyrobów garmażeryjnych oraz wędliny. Najbardziej przydatne do użytku kulinarnego są młode kury, kaczki, gęsi i indyki (tab. 40).