Ananasy — to owoce byliny, w których łodyga zakończona jest kwiatostanem przekształcającym się po przekwitnięciu w duży mięsisty owoc. Owoc ananasa ma aromatyczny zapach i słodkawo--kwaśny smak — używane w stanie świeżym i konserwowym — trudne do transportu. Głównymi owocami łupinowymi są: orzech włoski, orzech la­skowy, orzech ziemny oraz figa. Orzech włoski jest owocem o zewnętrznej części owoc­ni zielonej, po wyschnięciu szarożółtej, skórzastej, zawierającej dużo garbników. Nasiona o liścieniach z głęboko pofałdowaną po­wierzchnią zawierają cukry i duży procent tłuszczu. Są bardzo pożywne, o przyjemnym smaku i charakterystycznym zapachu. W stanie łuskanym szybko jełczeją. Orzech laskowy jest owocem leszczyny. Skorupka owo­cu jest brunatna lekko spłaszczona, jądro pokryte brunatną błonką zawiera dużo tłuszczu i białka, posiada duże wartości odżywcze. Orzech ziemny, inaczej orzacha lub arachida, jest owo­cem rośliny jednorocznej, motylkowatej. Łupinki charakterystycz­nie pokarbowane zawierają dwa jądra pokryte brunatną błonką. Nasiona są przeważnie prażone i bardzo cenione ze względu na za­wartość 22% białka i do 50% tłuszczu. Służą do spożycia oraz do wyrobu oleju arachidowego używanego w przemyśle cukierniczym i do "produkcji mydła. Po wyłuskaniu mogą być konserwowane w puszkach przez lekkie "solenie. Figi, czyli owoce drzewa figowego, są drobnymi orzeszkami, powstającymi wewnątrz osadnika, które mięśniejąc dają gruszko-watą, wydrążoną na szczycie masę. Są to więc owoce rzekome. Zawierają dużo cukrów, są jadalne w stanie surowym, suszonym i w formie przetworów. Figi są nietrwałe i nie nadają się do dłuż­szego przechowywania, dlatego też znajdują się na rynku głównie w postaci suszonej. Figi suszone po sprasowaniu powinny mieć jednolitą jasną barwę, miąższ miękki oraz wyrównaną wielkość. Owoce sfermentowane i spleśniałe nie powinny być dopuszczone do sprzedaży. Za najlepsze uważane są owoce jasne po zasuszeniu, o cienkiej skórce. Importowane są z Turcji, Grecji, Francji, Włoch. Zależnie od dorodności rozróżniamy owoce deserowe, stpłowe i przerobowe. Deserowe i stołowe przeznaczone są do spożycia w stanie surowym, przerobowe używane są do celów kuchennych i dla przemysłu spożywczego. Klasyfikacja jakościowa obejmuje następujące gatunki handlo­we: wybór extra, wybór I, wybór II i wybór III. Wybór extra obejmuje owoce zdrowe, dojrzałe, nie uszko­dzone, świeże o jednolitym wyglądzie, barwie i kształcie. Wybór I dopuszcza owoce nieco zdeformowane w stosunku do kształtu typowego dla danej odmiany, ale dojrzałe, jednolite, o niewielkich uszkodzeniach mechanicznych. Wybór II dopuszcza niejednolitość kształtu, różnorodność zabarwienia i uszkodzenia mechaniczne. Wybór III stosowany jest dla jabłek i gruszek i dopuszcza owoce przejrzałe, popękane, spady, bez szypułek, o dowolnej wiel­kości. Ponadto w klasyfikacji gruszek i jabłek stosuje się grupy wiel­kościowe: A dla odmian drobnych, B dla odmian średnich i C dla odmian dużych. Podstawą jest średnica poszczególnych odmian mierzona w centymetrach w stosunku do przekroju poprzecznego (równolegle do kielicha owocu). W podziale owoców według wielkości stosuje się tzw. kalibrow-nice, czyli deseczki z odpowiednimi otworami o przewidzianych średnicach (rys. 44). W grupie A mamy np. jabłka — Papierówki, Koksy, w grupie B — Antonówki, Kosztele, w grupie C — Kron­ selki, Renety. Z gruszek w grupie A występują: Bergamota, Józe-finka, w grupie B — Klapsa, Salisbury. W grupie C gruszki nie występują. W podobny sposób możemy określić również wybory jakościo­we pozostałych owoców z tym, że wybór extra nie jest przewidy­wany dla porzeczek i agrestu. Przy owocach jagodowych zwraca­my szczególną uwagę na zapiaszczenie, które jest niedopuszczalne nawet w wyborze II, przeznaczonym w zasadzie do przerobu.