Z blachy ocynkowanej produkuje się naczynia mające zastoso­wanie w gospodarstwie domowym. Są to przede wszystkim wiadra, kotły do bielizny, wanny głębokie i płytkie, okrągłe i owalne, skrzynki do węgla (rys. 70). Naczynia te wykonuje się z blachy sta­lowej. Dla polepszenia wytrzymałości naczyń na zgniecenie bla­chę poddajemy żebrowaniu. Żebrowanie polega na wygięciu blachy wzdłuż linii prostej, tak że powstająca wypukłość tworzy obręcz zapobiegającą łatwemu zgnieceniu naczynia. Blachę łączy się przez zgrzewanie lub f a 1 s o-w a n i e. Falsowaniem nazywa­my zgięcie dwu boków blachy i zaciśnięcie. Obrzeże naczynia jest zawijane. Uchwyty przy­mocowane są przez spawanie lub nitowanie. Cynkowanie naczyń polega na zanurzeniu ogrzewa­nego naczynia w roztopionym cynku. Cynk osiada na powierz­chni i zastyga tworząc charakte­rystyczną lśniącą i wzorzystą powłokę. Wadą tego sposobu cynkowania jest nierówność po­włoki cynkowej, zacieki i łysi­ny, zwłaszcza na złączach. Lep­szą metodą jest galwaniza-c j a, czyli elektrolityczne meto­dy pokrywania metali. W wyni­ku galwanizacji naczynie pokrywa się jednakową warstwą cynku w każdym miejscu. Ze względu na trujące właściwości cynku naczynia ocynkowa­ne nie mogą być używane do przygotowywania i przechowywania produktów spożywczych. Odbiór jakościowy naczyń ocynkowanych polega na sprawdzeniu: szczelności i trwałości połączenia blachy, staranności zawinięcia obrzeża, właściwego umocowania uchwytów, prawidłowego kształtu naczynia i wymiarów, powłoki cynkowej, która powinna być jasna, bez łysin i pęk­nięć, bez porowatości, trwałości powłoki (sprawdzamy przez opukiwanie młot­kiem — PN-63/M-77601). Szczelność naczynia sprawdza się przez napełnienie go wodą na 15 mi-mut. Woda nie może przeciekać ani w postaci kropel, ani w postaci tzw. .pocenia się. Trwałość umocowania uchwytów sprawdza się przez obciążenie każdego uchwytu ciężarem równym podwójnemu ciężarowi wody mieszczącej się •w naczyniu. Jeżeli pojemność naczynia wynosi 2 1, to uchwyt należy obcią-.żyć ciężarem równym 4 kg. Grubojć powłoki oznacza się metodą kroplową, używając roztworu skła­dającego się z 200 cm3 wody, 40 g jodku potasowego i 20 g jodu. Kroplę na­nosi się co minutę. Jedna kropla w czasie minuty w temperaturze 15°C rozpuszcza 1,01 mikrometra powłoki, a w temperaturze 20°C — 1,24 mikro­metra. Wyroby ocynkowane występują w dwu gatunkach. W gatun­ku I dopuszczalne są niewielkie porowatości warstwy cynku oraz mało dostrzegalne deformacje. Naczynia transportujemy luzem, w magazynach układamy w stosy.