W obuwiu występują miary długości i tęgości. Miary długości używane w polskim przemyśle obuwniczym są niejednolite, mamy numerację metryczną, angielską i francuską (tab. 66). Numeracja metryczna obuwia jest numeracją długo­ści wyrażoną w centymetrach. Różnica między następującymi po sobie numerami wynosi 1 cm. Numeracja metryczna nie jest po­ na brak miarodajnych pomiarów antropo­metrycznych. Numeracja angielska (calowa) jest najbardziej roz­powszechniona w naszym kraju. Podstawą jej jest numer calowy, równa się on Vi cala, czyli 8,4 mm. Numerację angielską dzielimy na dwie grupy: dla obuwia dziecięco-chłopięcego i obuwia dla do­rosłych. Numeracja obuwia dziecięco-chłopięcego zaczyna się od numeru pierwszego, równającego się BVi cala. Każdy następny numer jest większy od poprzedniego o Vi cala. Wszystkich nume­rów dla tej grupy obuwia mamy ł3V* Numeracja obuwia dla dorosłych rozpoczyna się od numeru pierwszego, którego długość wynosi 84/6cala. Każdy następny nu­mer jest większy o 1/s cala, wszystkich numerów mamy 12. Numeracja francuska za podstawę długości obuwia przyjęła długość sztychu szewskiego, równającego się 6,6 mm. Nu­mer pierwszy wynosi 16,6 cm, drugi — 23,2 mm, każdy następny wzrasta o 6,6 mm. Zastosowanie mają numery od 18 do 48. Nume­racja francuska znajduje u nas coraz mniejsze zastosowanie. Podstawą do określenia tęgości obuwia są wymiary obwodu stopy, mierzone w przedstopiu i podbiciu oraz szerokości podstawy przedstopia i pięty. Tęgość obuwia w mechanicznej produkcji ozna­cza się dużymi literami alfabetu od A do K. Różnica między jedną tęgością a drugą wynosi 6 mm, a więc tęgość oznaczona literą F jest mniejsza od tęgości oznaczonej literą G o 6 mm. Istnieje za­leżność między tęgością a długością obuwia, np. tęgość obuwia nr 7, oznaczona literą H nie równa się tęgości H obuwia nr 6. W Polsce stosuje się tęgości obuwia oznaczone literami od F do K, w tym dla obuwia roboczego, sportowego i wojskowego tęgości I, J, K, dla obuwia wyjściowego tęgości F, G, H. W produkcji obu­wia nietypowego stosuje się tęgości kombinowane i oznacza się je np. G—F, G—H.