Obuwie składa się z zasadniczych części — wierzchu, zwa­nego także cholewką, i spodu (rys. 116). Wierzch obuwia składa się z czubka, przyszwy, obłożyn lub cholewy w obuwiu wysokim. Ponadto w skład wierzchów mo­gą wchodzić części drobne, jak język, pasek i inne. Mogą być wierzchy wykonane z jednej skóry. Wierzch obuwia może być wy­konany z pojedynczej lub też podwójnej skóry. Druga skóra peł- ni rolę podszewki, jest to tzw. futrówka. Zamiast skóry używa się dziś na podszewki tkanin. W skład wierzchu obuwia wchodzą także usztywniacze pięty i niekiedy czubka. Usztywniacze te wy­konane są ze skóry blankowej. Mają one zabezpieczać obuwie przed deformacją i chronić nogę przed skutkami uderzenia. Spód obuwia składa się z podpodeszwy, podeszwy, uszty w-niacza z żeberkiem, materiałów wypełniających i obcasa. Niektó­re spody posiadają także tzw. pas lub otoczek. Podpodeszwą nazywamy skórę kształtu podeszwy znajdującą się wewnątrz obuwia, która pełni istotną funkcję w łączeniu wierz­chu ze spodem. Między podeszwą a podpodeszwą znajduje się usztywniacz i materiał wypełniający. Usztywniacz wykonany jest z blachy stalowej, drewna lub skóry blankowej i chroni obuwie przed skrzywieniem w śródstopiu. Materiałem wypełniającym są skrawki skóry, które wyrównują nierówności między podeszwą i podpodeszwą. Pas jest to skrawek twardej skóry o przekroju klinowym, który umieszcza się pomiędzy wierzchem i zelówką wzdłuż jej brzegów. Pas czyni obuwie bardziej odpornym na ude­rzenia. Te same funkcje spełnia otoczek. Nie wszystkie wymienione elementy spodów występują w każ-* dym obuwiu. Znane są buty, w których spody składają się tylko z podeszwy i obcasa. Liczba występujących elementów zależy od sposobu łączenia wierzchu ze spodem.