Miód pitny jest to napój alkoholowy, zawierający 9—18% alkoholu i otrzymywany przez fermentację alkoholową brzeczki miodowej (roz­tworu miodu) z ewentualnymi przyprawami. Do produkcji miodów pitnych używa się miodu pszczelego, cukru, wody, soku owocowego lub roztworu z sokiem owocowym, pożywki dla drożdży, drożdży, kwasów organicznych, chmielu i innych przypraw, a w pewnych przypadkach także i alkoholu. Miody pitne, w zależności od użytych substancji, można podzielić na: miody pitne, w których do rozcieńczenia miodu pszczelego użyto wody, miody pitne owocowe, w których do rozcieńczenia miodu pszczelego użyto nie samej wody, lecz przynajmniej w 30% zastąpiono ją moszczem, miody pitne gronowe, w których przynajmniej 30% wo­dy, używanej do rozcieńczenia, zastąpiono moszczem gronowym. W zależności od stosunku zmieszania miodu z wodą, miody noszę na­zwę: — dwójniak, gdy na dm3 użytego do produkcji miodu przypada 1 dm3 wody, trójniak, gdy na 1 dm3 użytego miodu przypada 2 dm3.wody, czwórniak, gdy na 1 dm3 użytego miodu przypada 3 dm3 wo- dy. Zgodnie z obowiązującą normą jakościową 20% miodu może być za­stąpione cukrem. Proces produkcji miodów pitnych podobny jest do pro­dukcji wina z tym, że inaczej przebiega przygotowanie nastawu, nazy­wanego w miodosytnictwie brzeczką miodową do fermentacji. Są dwa sposoby przygotowania brzeczki: 1. Na zimno — przez rozpuszczenie miodu bez gotowania. 2. Na gorąco — przez rozpuszczenie miodu na gorąco i gotowanie brzeczki. Ten ostatni sposób przygotowania brzeczki nazywa się syceniem lub warzeniem brzeczki. Po zebraniu szumowin wytrąconych w czasie gotowania brzeczki poddaje się ochłodzeniu. Dodatek przypraw (chmielu i innych) przy drugim sposobie odbywa się przez wygotowanie ich w brzeczce. Przy pierwszym sposobie stosuje się wyciąg z przypraw przez wygotowanie ich z częścią brzeczki. Dalsze czynności, jak uzyskanie odpowiedniej kwasowości, dodanie pożywki, szczepienie matką drożdżo­wą, fermentacja — przebiegają podobnie jak przy produkcji wina. Czas produkcji miodów pitnych jest dłuższy, gdyż fermentacja jest trudniejsza, zwłaszcza przy miodach mniej rozcieńczonych. Okres leżakowania (dojrzewania) miodów pitnych jest również dłuż­szy niż win.