Zawarte w wytłokach składniki stanowią dla zwierząt hodowlanych dobry pokarm, jeżeli nie ulegną zepsuciu na skutek zaparzenia, zapleś-nienia i zanieczyszczenia substancjami szkodliwymi. Spasanie w stanie świeżym tych wytłoków napotyka trudności ze względu na konieczność szybkiego ich zużycia. Z tych względów konieczne jest konserwowanie wytłoków na paszę na okres zimy i wiosny. Najekonomiczniejszym sposobem i najmniej kłopotliwym jest kisze­nie wytłoków. Wytłoki zawierają dostateczną ilość cukrów, by powstał z nich kwas mlekowy konserwujący kiszonkę. Do kiszenia potrzebne są silosy, do których wprowadza się wytłoki z dodatkiem słonej wody. Dodatek roztworu soli musi być taki, aby wypełnił on wszystkie prze­strzenie między ubitymi wytłokami, a stężenie soli w kiszonce wynosiło około 2%. Kiszenie przeprowadza się według zasad obowiązujących w kiszarnictwie. Lepsze efekty w jakości kiszonek uzyskałoby się, gdyby wytłoki kiszone były łącznie z dodatkiem odpadów przy przerobie wa­rzyw, roślin pastewnych w gospodarstwach, lub łącznie z wysłodkami z buraka cukrowego (odpad przy przerobie buraka cukrowego w cu­krowniach).