WYBRANE ARTYKUŁY PERFUMERYJNO-KOSMETYCZNE
Perfumy, wody kwiatowe i kolońskie otrzymujemy z olejków zapachowych, utrwalaczy i alkoholu etylowego.
Olejki zapachowe mogą być pochodzenia roślinnego i syntetycznego. Olejki roślinne otrzymujemy z roślin przez wyciskanie, macerację lub ekstrakcję. Najcenniejsze są olejki uzyskane przez wyciskanie. Olejki syntetyczne imitują olejki naturalne.
Utrwalacze są to substancje wiążące ze sobą olejki eteryczne i zapobiegające w ten sposób szybkiemu ich ulatnianiu się. Do najcenniejszych utrwalaczy zaliczamy piżmo — substancję z gruczołów antylopy piżmowej, ambrę — woskowinę z jelit kasza-lota-olbrotowca, cybet — wydzielinę gruczołów cybeta, żywice — substancje roślinne.
Rozcieńczalnikiem używanym w produkcji perfum jest spirytus etylowy zawierający ok. 90% czystego alkoholu, a w produkcji wód kolońskich i kwiatowych — spirytus o zawartości 60— 80% czystego alkoholu.
Perfumy są to roztwory spirytusowe zawierające od 5 do 20% środków zapachowych. Kompozycje zapachowe mogą być kwiatowe i fantazyjne. Trwałość perfum oblicza się na cztery doby.
Wody kwiatowe zawierają od 2 do 4% środków zapachowych najczęściej pochodzenia syntetycznego. Kompozycje zapachowe są dwojakie — kwiatowe i fantazyjne. Trwałość wód kwiatowych powinna wynosić nie mniej niż jedną dobę.
Wody kolońskie zawierają od 1 do 3% kompozycji zapachowych o charakterystycznym ostrym zapachu. Wody kolońskie mają charakter odświeżający. Pozbawione utrwalaczy, olejki dają silny, soczysty, lecz krótkotrwały zapach.
Perfumy i wody pakowane są w ozdobne flakony i futerały.
Dokonując odbioru jakościowego perfum, wód kwiatowych i kolońskich sprawdzamy:
szczelność opakowań,
zgodność zapachu z nazwą perfum lub wód,
trwałość zapachu,
czy perfumy lub wody nie pozostawiają plam,
czy nie ma osadu na dnie opakowań.
Zapachu perfum nie badamy ani na skórze, ani na tkaninie, lecz nasycamy perfumami bibułę, czekamy chwilę aż ulotni się zapach alkoholu i dopiero wtedy sprawdzamy czysty zapach perfum.
Perfumy i wody zapachowe przechowuje się w pomieszczeniach suchych i nie nasłonecznionych, z dala od grzejników.
Kremy kosmetyczne składają się z osnowy tłuszczowej, środków konserwujących i substancji specjalnych. Osnowę tłuszczową stanowią tłuszcze zwierzęce, a zwłaszcza łój i szpik kostny, oleje roślinne i mineralne, woski roślinne i syntetyczne. Środkami konserwującymi są kwas salicylowy, benzoesowy i gliceryna. Substancjami specjalnymi mającymi także znaczenie lecznicze są hormony, witaminy, zioła i środki zapachowe. Od tych substancji kremy biorą swoje nazwy.
Produkcja kremu polega na otrzymaniu z tłuszczów i ksylenu emulsji. Do emulsji dodaje się pozostałe składniki i dokładnie miesza. Otrzymaną masę kremową dozuje się do opakowań.
Kremy dzielimy na tłuste i suche.
Kremy tłuste zawierają tłuszcze, woski, glicerynę, wodę i substancje specjalne. Do kremów tłustych zaliczamy kremy odżywcze, nawilżające, przeciwzmarszczkowe i sportowe.
Kremy suche zawierają stearynę, glicerynę, węglan sodu i wodę. Kremy te są szybko wchłaniane przez skórę. Należą do nich kremy pod puder, krem do rąk, kremy po goleniu.
Oceniając jakość kremów pamiętamy, że dobry krem po
winien łatwo wsiąkać w skórę, nie utrudniać normalnego jej funkcjonowania, ani jej drażnić, powinien dobrze zwilżać skórę, a więc zawierać dużo wody. Kremy tłuste zawierają ok. 50% wody i 20% tłuszczu, kremy suche zawierają ok. 80% wody i 5% tłuszczu.
Kremy pakowane są w ozdobne słoiki i pudełka. Powinny być przechowywane w chłodnym' miejscu.
Pudry wyrabia się z talku, kaolinu, tlenku cynku, skrobi ryżowej, węglanu magnezu, barwników mineralnych i anilinowych, środków zapachowych. Produkcja pudru polega na dokładnym roztarciu na pył poszczególnych składników i ich wymieszaniu.
Dobry puder łatwo matuje skórę i maskuje defekty cery, dobrze przylega do skóry, nie ciemnieje pod wpływem potu i łoju, ma delikatny zapach.
Puder pakuje się w ozdobne pudełka kartonowe.
Pomadki do ust otrzymuje się przez stopienie na łaźni wod-
nej wosku pszczelego, lanoliny, wazeliny, olejów mineralnych,
oleju rącznikowego z do-
datkiem alkoholu etylo-
wego, barwników i utrwa-
laczy oraz środków zapa-
chowych i konserwują-
cych. Następnie po ostu-
dzeniu masę walcuje się
i formuje w pałeczki. Ma-
sa powinna być tak wy-
robiona, by otrzymane
pomadki nie gięły sią
zbyt łatwo, nie kruszyły,
łatwo się rozsmarowywały,
ale nie rozmazywały, po-
winny dawać dobrą linię.
Topliwość ich nie powinna
być niższa niż 54^-56°C.
Trwałość barwnika zależy
od utrwalacza, którym jest
stearynian lub siarczan
eozyny. Pomadka nie po-
winna mieć nadmiernego połysku. Matowości nadaje pomadce glinka kaolinowa lub biel tytanowa.
pomadki powinny mieć staranną oprawę nie tylko ze względów estetycznych. Aby uchronić pomadkę przed psuciem się, nie należy oprawiać jej tak, aby pałeczka dotykała metalu, niedopuszczalne też jest oprawienie pałeczki w tworzywa fenolowe.
Odbiór jakościowy pomadek polega na sprawdzeniu:
koloru i trwałości barwnika, ^
zapachu,'
rozcieralności i trwałości, ostrości linii,
staranności opakowania.
Badanie trwałości barwnika w pomadkach. Aby sprawdzić trwałość barwnika, należy 1 g pomadki rozpuścić w 10 cm3 wody destylowanej. Woda nie powinna siq zabarwić.